yaşam çok mavi sensiz

en çok uzaktan gelen sesini seviyorum.

sen bilmezsin

uzaktan hiç umut sesini dumadın.

hep aynı ifadeye takılıp

bir yüzle upuzun konuşmadın.

bir çan sesi

bir enlem boylam hikayesi...

zor.

ama kimin umrunda.

tanrı birimizi birimizden çalıp

iki ayrı adalara dayatmış.

sözü hep soyutla ırgalamam

kaşının kışını sevdiğim

içimde kimsesizle sarıp saklamam için.

beni duyma isterim, hiç bilme.

ama dünya ne küçük

aşklarımız birgün karşılaşır bir yerde.

çıplak ayakla yürürken mısraların toprakta

çarpışır belki seni arayan sözümle.

ah tanrım!

duyuyor musun?

bacadan fırtına sesi geliyor.

bak, hayat hep böyle seninle konuşur gibi

günler içinde bitiyor bir bir.

beni hiç bilme isterim.

mısralarımı duyma.

senin gibi eriyeyim bir kaşif çıkmazında.

ama ne mümkün.

sana gelmek isterken

durmadan kaçışımdan utanıyorum.

anlayacaksın diye bildiğin halde

sürekli kanat çırpıyorum.

utanıyorum,

yaşam çok mavi sensiz

anlayacaklar...

d..f..

- bir kaçışın masum hikayesi... -