15 Kasım 2018 Perşembe

unutuş

unutuş, karanlıktır.
ardına gömülürsün.
zamanda yürüdükçe sen
ve sonra döndüğünde bir gün,
bom boş bir çöl görürsün,
gecesi sonsuzluğa akan.
kokulara ve dokunuşa bakir.
içine çekerken gözlerini kapadığın,
tuzlu bir saç teli dudaklarında sakladığın,
cebinde bulduğun iki mısra şiir...
iz bırakmışsındır mutlaka!
ama hayır, her şey ıramış senden.
üzerinde gök dolusu karanlık,
kaçarken kaybolmuşluk.
unutuş, önce çocukluğun göçü...
senden kalan,
milatsız bir var oluş.

d..f..

- octavio paz'a bakmak.

amalia rodrigues - e meu e teu

8 Kasım 2018 Perşembe

yol

bir yol var
dönüyor, çok dönüyor.
bakarken çocukluğumun gölgesini görüyorum kâh!
bazı dönüyor başım, düşeceğim diye gri bir buluta, korkuyorum.
bakamıyorum, gözümde büyüyor yol,
içime akamıyorum.
içli şarkılar çalıyorum ona
lodosun bildiği, orman yapraklarının sevdiği.
gitmek istiyorum
kılcal damarlarım kan akıtıyor her gün..
yol, içimi akıtıyor.
çukurlarını ruhumla,
tümseklerini kamburlarımla dolduruyor.

ben gitmeyi unutmuş bir gölgeyim
gri bir duvara mıhlanmışım yıllarca.
şiirler akıp çıkmış içimden.
şarkılar terketmiş beni.

ve yol,
üzerimden geçip gitmiş sanki.




d..f..