biliyor musun suskun dağ?
orada bataklığa saplanmış bir kuyu
kızıl sularını saklıyor bizden.
patlayacak gibi bakıyorsun bazen
ama yüksekliğin suskun.
tanrı güvenmek için var en çok.
bu yüzden insan güvenmiyor insana
çünkü insan tanrı değil
ama eline silah alınca
yaşından çok büyüyor içindeki yaratım.
kırgın bir gece geçti demin.
söz savaş gibiydi, kin gibi..
bir örtüyü çekip üzerime
kuyudan gelen sesleri duymak istemedim.
çok kırdın beni çocuk!
senin için rüyalarımda barışlar büyütmüştüm.
esmer coğrafyana beyaz ellerimle
hayaller uçurmuştum.
d..f..
-bu da geçecek elbet, hiç kan kalmadığında barışı alyuvar yapacağız belki de-
güzelmiş:)
YanıtlaSil