6 Ekim 2009 Salı

ben de özledim, ben de ben de...


öyle bir duruş işte. rüzgar vursa yüzüne şiir olur, yağmur değse şiir olur, söz değse ruh olur, yaşam olur, insan olur, doğurur içinden bir deli mayın, patlayıp patlayıp derin bir kuyuya dönüşür.




ogün şanlısoy - ben de özledim

bu ferdi tayfur şarkısının rock yorumu beni dört köşe eyledi. 'özledim' derken hissettiriyor. vallahi ben de özledim be! ama ne önemi var, dünya özlemle dönüyor yarına kavuşmak için. öyle bir özleyiş ki kavuşmak hiç yok içinde. umut olmayınca acısı da bir garip oluyor bu özlemin. yüzyıllar önce yaşamış ve çok uzaklardan el sallıyor gibi. özlemek güzel, hele de bir şarkıyla bağıra bağıra...


ama bu şarkıdan önce kurban'dan 'lambaya püf de' ve 'sarı çizmeli mehmet ağa' parçalarını şiddetle tavsiye ediyorum. bir cover merakıdır gidiyor, corn ile döneceğim...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder