9 Eylül 2009 Çarşamba

...

dokundum
vardı.
dokundu
acı...
...
deniz kesimi saçları
öne doğru
bir kaç rüzgar fırçası...
yüzü yok,
saklıyor yumağında
deseni içinde
girmiyor kapıdan içeri.
inatçı kimse.

boyu güneş dökümü
gölgesi italik
saat akşam on yedi
uzayacak daha da
gece yokluğa karışacak.

ayakları arafta
kalbi insan
kalbi tarafta.

son seyri güzün
saatli mârif takvimi
her gün cebime düşen
kimi geçmişte
kimi diri...

d..f..

-özlüyorum dönmeyişini ama varlık böyle daha anlamlı, daha senden, sensizken-

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder