eşitlik mevzusu beni hep sarsmıştır. eşitliği ne bozabilir, o dengeyi sarsacak ortadan kaldıracak unsurlar neler olabilir? birimiz aptal ve birimiz zeki, birimiz eğitimli ve birimiz eğitimsiz, birimiz zengin ve birimiz fakir... ama bir elma hepimiz için elmadır. bir gök hepimiz için göktür, mavidir. gerçeklik makamında böyle. ekşi hepimiz için ekşi ama belki sevmeyiz birimiz ekşiyi.
kimseyi yargılayıp kendimden azat edemem. bu kimse için önemsiz olabilir ama benim için değil. her insanın bir özgül ağırlığı, bir varlık sembolü bir işareti vardır benim için. beni buradan başka bir yere taşıyacak efiltisi vardır mutlaka.
bana yalan söyleyen, kıran inciten, beni üzen, aldatan insan belki çok daha fazla insandır. hata doludur, yaşam doludur, bana varlığını hissettirir eksikliğini yani eksikliğimi. kimseyi silme, hayatımdan sonsuza kadar çıkarma yetkim yok, ruhum tüm insanlığa aç... çok uçuk ve iddialı belki ama bu böyle. yoksa bu kadar incinmişlik ve kırılganlıkla neden hala sevebiliyorum? kızıp kendime de pay çıkarıyorum. hiçbirimizin yaşadığı hayat sadece bireysel bir yaşamışlık değil, toplumsal bir biriktirilmiş, yığılmışlık, yılmışlık var içimizde. birbirimizle olan ilişkilerimiz tüm hatalarıyla kendini tamamlar. kopmak ve bütünleşmek gibi sıradanız..
her sevdiğim şey benim parçamdır. ve sevmediğim şeyler de öteki gölgede kalan, beni tamamlayan dengede tutan parçalarım. aydınlığım ve karanlığım beni bütün tutmak için var.
dönüşen bir yapı var sürekli. herşey bir oluşum içinde. yalan, ihanet, kin, kıskançlık, aşırılık... tüm bunlara karşın herşeye rağmen insanıyım. çünkü seçici olmak beni eşitsizlik eşiğine ve kibre sokar. bir farkım olsun diye, farklılıklardan vazgeçmeyeceğim. herşeye rağmen'i seviyorum...
d..f..
-bu dipnotların derdi nedir, hep yazıdan sonra varolmak istiyorlar? -
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder