23 Eylül 2009 Çarşamba

evet!

her güne bayram gibi düşen deliliğin izmaritleri gibiydim de... bitti, şimdi günlük sıradan bayramlarımıza bakalım. arkadaşlarımla buluştum bugün ve belki de hiç acı çekmemiş olduğumu farkettim. kuzum nilüfer anlatırken şimdi gülüyor olabilmesinin bir de güzelliği vardı elbette. o bir hayat ağacı gibi, bir dalından tutuyor bir elim. bazen kendi başına ne düşündüğünü bilmiyorsun, belki beceremiyorsun. velhasıl...

benim için zor bir karar aldım. gururum ve kırılmışlığım çok önemsiz herkesler için. bunu bilmeyecekler bile. ve ben de bunun için duygusal ya da öfke ile davranmayacağım. hükümetler geçicidir. -hadi teselli et kendini- felsefe okuyacağım. nilgün hanım da yeniden üniversiteli olmuşsa ben de elime bir beslenme çantası almalıyım belki yeniden :)

sadece ve sadece düşünce gücümün disiplini ve alt yapısı için, bilmek için...

d..f..

-hadi bakalım sümüklü böcek, yolun açık olsun göya-
--bu da beni bi türlü beğenemiyo--

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder