özgürlük de sevdaya dair...

güzel bir gündü. geçti. tüm günler gibi. gelecek günleri rengarenk düşünürüz, geçen tüm günler ise hep sarı kalıyor sanki.

lale mevsimi istanbul un... bir yürüyüş yaptım uzun ağaçların minik tomurcuklu gölgesinde. toprak ve çimenler özlemiş güneşin şefkatli ışıklarını. ben de özledim. hiç fırsat vermiyorum kendime, kalbim özlemek için çarpıyor sanki.

zuhal in şarkısı dilimde döndü durdu. "ayrılıklar da sevdaya dair" derken şair acaba neler düşünmüştü? ben ölümün de hayata dair olduğunu düşünürüm bu şiirle. hani yalnızlığın özgürlük mü olduğunu soruyor ya şair? bu dünyada sonsuz yaşamın büyük bir tutsaklık olduğunu düşündürüyor bana. bu yüzden ölüm de hayata dairdir, parçası, en gerekli ve olması gereken...

ölüm korkusu, sonsuz yaşam korkusundan daha ağır değildir.

günün şiiri:

özgürlük

beni özlediğin gün
kuş olacağım.

d..f..




-resim: vasiliy kandinsky -
.