7 Nisan 2010 Çarşamba

patlak göz



bu akşam yeğenim'in doğum günü vardı. bir ara yeğencağazımla fotoğraf çekildik. onunla ilgili unutamadığım hatıralarım aklıma geldi. öss sınavına girecektim, onun doğacağı tutmuş. ağabeyim ablamı hastaneye götürmüştü ben tek başıma taksiyle gitmek zorunda kalmıştım sınava. bu ilk anımızdı sanırım, hızlı bir başlangıç yaptı beyefendi :) ama hiç unutamadığım başka şeyler de var, her seferinde sürekli güldüğüm şeyler. bir gün anlatıyor, sanırım 4-5 yaşlarında. merak çağlarında soruyor "teyze kakamı yaparken niye yüzüm kızarıyo?" bu abuk soruya nasıl cevap verirsin :/ bir keresinde de komşularından duymuş: "..teyze diyo ki bi sapık varmış kızlara bakıyomuş. ama ..teyze sadece kızlara baktığını söyledi. kızları sesinden mi tanıyo?" hayır deyiverdim. "nerden anlıyo peki?" cevap üretemiyorum ve pes ediyorum: evet canım sesinden tanıyormuş.

8 yaşına kadar dünya çirkini bir çocuktu. zapzayıf, yüzünde sadece bir çift pörtlek gözü olan bi şey düşünün. patlak derdik ona. sonra minik bir ameliyat geçirdi ve bi anda serpildi. çirkin ördekti adeta, kuğuya döndü :)bir ara eve sürekli aşk mektupları getiriyor. kız arkadaşları eline veriyormuş, çantasına koyuyormuş... o dönem yeğenlerin elime geçen mektuplarından bir koleksiyon yapma hevesiyle hemen birini sakladım. işte o mektuplardan biri, ilkokul çağında bir kız arkadaşı şu acıklı satırları yazmış ona:

"kürşat, seni seviyordum ama başka birisi girdi araya bıraktım. özür dilerim senden, sakın üzülme. mutluluklar dilerim." aslına bakarsanız bu mektup çok hasarlı, okuyabildiğim kadarıyla böyle. onca aşk mektubundan arakladığım mektup bir terk mektubu çıktı. ama kız arkadaşının severken bırakmış olmasının çok geçerli bir sebebi var elbette, araya reklam almışa benziyor :))

bugün 14 yaşına girdi. ne umutlu şey hepsiyle beraber büyümek, büyütürken büyütmek... teyze anne yarısıdır, hala da fena değil canım, yeğen vallahi candır. :) Allah güzel ve sağlıklı bir ömür nasip etsin. amin.

d..f..

1 yorum:

  1. Çok güzel ya. :) Hayırlı, sağlıklı nice senelere... Teyze olmak çok güzel ama hala olmak daha farklı mı, ya da gurbette olduklarından mı bilmiyorum yurt dışındaki iki yeğenimi çok özlüyorum. Bu yaz geldiklerinde umarım 'hala' demeyi de öğrenmişlerdir.

    YanıtlaSil