aradı, bekledi sonra...
durdurup kendini
bir iç savaştan geçirdi
sonra çizmeye başladı seni.
elbette bildiği vardı,
beklemekten doğacak bu siretin.
o işlerken
sen durdun,
sonra geriye doğru gittin.
en güzelliğine kendinin.
ve ben doğdum.
bir ağaç gibi...
sonra kangren oldu dallarım.
uykuya bıraktı köklerimi.
kabuklarım eskidi,
sen durdun öylece
bir ay gibi
sürekli dönüştün kendinden.
o hayrandı sana
güzelliğine,
yüzüne
ve ellerinin naifliğine.
kendini sende buluyordu
zaman.
d..f..
- gelmeli miyim? -
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder