...
kış koynuma sokuldu, üşüyen sesi nefesimde uyudu. macera aramak, kaçmak yani... bir nar soyuyorum, açık perdelerden savrulan yaprakları izleyerek. ne batıcı rengi var narın.
aslında en kötü suskunluk, söyleyecek bir şey bulamadığında susmakmaktır.
bir söz kaldı bana senden, uzaklardan söylenmiş, üzerime alındığım kısacık bir cümle.
günler... baharatlar... un, ekmek... kar kokusu sular... sahi, nasıl geçecek bu kış?
sözcükler, çok meraklılar.
"ne kadar çok bilirsen, o kadar bela başa
zaman her şeyi çözer, şu beklemek olmasa"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder