30 Ağustos 2009 Pazar

...

bir ıssızlık var her sabahta
gece karanlığıyla seni saklıyor
ben arıyorum ruh yordamıyla
sonra uykuda sesler
uykuda söylenecek sözler doğuyor
uykuda, bekleyen o olmuş sözler...
uyanıyorum ıssız bir sabah.
ıssız zamanlarım uzuyor
sen seslere karışıp
rüyadan doğmuyorsun.

bırakayım mı,
orada uyusun mu sözler seninle?
beni artık almadığın uykularıma
gece kuşları göndereyim mi?

ey dilimin kemiği acı!
kalbimin dayanağı,
ruhumun yurdu...!
acı...
isminden doğan
ismini doğuran acı!

kanatlarım senindir...

d..f..

-uykuya değil isminin vadisine ...-

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder