19 Mayıs 2011 Perşembe

denizler lâl

...
yıtıldı omuzumdan ağaçlar
birer kelime olup uçtular.

dikişleri yırtıldı baharın
ölüm doğuyor
bir yaz gibi olgunlaşacak
temmuzda...

dağlar lal,
denizler lâl...
dünyamın gücü tükeniyor.
tükeniyor
aynanın yüzü yüzümde.
siliniyorum.

sürgündeyim
yasaklanmış sözcüklerim
hapisim uzağında,
her yerde.
duvarın ötesinde yok oluyorum
berisinde anlamsız.
al beni ruhum
yanında taşı
gözlerinde
sessizliğinde
kimsesizliğinde
al beni ruhum
yoruldum.

***

sana bir araf ayırdım
güvercin sesleriyle şenlenmiş.

seni özlediğim kadar
özlemedim hiçbir şeyi
böyle uzaktan...

d..f..

mabel matiz - arafta

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder