20 Ağustos 2012 Pazartesi

yaklaşan eylül uykusu

yaklaşan kışta
kaz ayakları.
hep üçe odaklanıyorum.
ayakların üçgenli izi,
ben öyle görüyorum.
sürekli üçten biri çıkarıyorum.
yine kısalmıyor yolum.

bu sessizlik çoğaltıyor beni.
binlerce ben
taraçaların, köşe başlarının, sokak lambalarının altında...
karanlığı yeni terketmiş ışıkların ardından
bekliyorum.
ardımdan başka bir ben
aydınlığa dayanıklı...
mevsim dönüyor yüzünü
ceplerimden yapraklar dökülüyor.
bu tanıdık mevsimler
bildik beklenen isimler.
sonra kokusu eylül olan
bir kasım gününde uyutuyor beni.

sonsuz rüyalar başlıyor..
kuşku yok, 
karmaşa kemik bir tarakla taranıyor.
açılıyor yüzüm,
suyun üzerinde salınarak.
unutmuşa benziyor adını
yeniden başlamak gibi taze.

nasıl da masum bir tuzak!
oradayım,
tam ortasında imkansızlığın.
unutuş talan.

ve dönüş kelimelerin denizine.
seslenmek adına,
çağırmak onu 
bir uyanışı yaşamak için

ben geldim.
yine değil mi?
bu karşılaşmada
fısıldamayacaksan hikayeni
kendi sesinle kulağıma
beni hiçbir zaman duyma!

bir gün yine uyurum ben.
yine...
uyanmaktan yoruluncaya kadar.

d..f..



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder