gök dönüyor ve kusuyor
kusuyor yüzümüze yersiz yağmurları.
toprağa bakınca uyku
göğe bakınca baş döngüsü.
çıkarmak istediği bir şey var benden göğün
tılsımlı bir maviyle
belki hayat, belki bir sır...
düşündükçe sebebi,
toprakla gök arasına sıkışan yaşam
bir yanılgılar küresi.
yerden göğe düşmek,
bir şaşkınlığın yüze çarpması.
bir istifra isteğidir maviyi,
bir intihardır yaşam, yanılgılar içinde.
tutulmak için
"buraya kadar her şey yolunda"
sonrası
çataldan fırlayan siyah bir zeytin tanesi.
"andolsun tin'e ve zeytun'a" tin suresi/1.ayet
d..f..
resim; h.matisse
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder