Gelmedi.
Eşikte sessiz bir gölgeydi.
Kuşkularına kuşlar uçurdum,
Sesimi örttüm korkularına
Ama cesareti yoktu,
Gelmedi.
Oysa biliyordum
yokluğu buradaydı
Beklemeye adanmış
Yorgun yokluğu…
Oysa benim için
Aynıydı ikisi de…
***
Gelmedim.
Ama yokluğum eşikte bekledi usulca.
Benim dünyam olan eşikte…
İçi dışı olmayan
Sözün yaşadığı eşikte…
Gelmedim
Çünkü
Yokluğum benden daha değerliydi.
d..f..
bu içimdeki, beni öyle derin sağırlaştırıyor ki, ne yeryüzünü ne gökyüzünü... duyamıyorum bazen. yine garip bir rüya... elin birinin sırtında, boyu senden uzun birinin. yüzünde büyük bir aşk var ve mutluluktan yere basmıyor ayakların. geçip gidiyorsun içimden, benim içinden bir başkasıyla... eteklerim yıkıntılardan tozlu... sonra dönüp bir gülüş bırakıyorsun, elin onun sırtında. hain, incitmek isteyen bir gülüş. ve ben deprem sesiyle uyanıyorum. yeryüzü insanla dolu, silkinen yeryüzü, bizi düşürmek için eteklerinden.
(...)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder