23 Eylül 2011 Cuma

dökülme sesi

düşünüp kuyunu delmeye uğraşırken sen, tanrı hiç beklemediğin yerden bir kapı açacaktır sana.

mehmet eroğlu:" bir yazarı büyütüp derinleştiren, mayasında kendini suçlama yeteneğinin varlığıdır."


bu yüzden demek "yer altından notlar" ve diğerleri...


***

bir solukta geçti eylül, yapraklara doyamadan... ilk günlerde üzerine bastığım yapraklar sessizce ezilirken artık kemik sesi çıkıyorlar basıldığında. oldu eylül, oldurdu güzünü ve dökülme sesine ulaştı.


d..f..

2 yorum:

  1. geçtimi be eylüll..:)
    yapraklar kurudumu ..uyumuşum resmen..:)
    belkide ekimi beklediğimden unuttum eylülü..:(
    unuttuğumu sanmıştım..meğer unutulmuşum..
    kazandım diye sevinmiştim..
    oysa kazananlar hep yalnız kalır..

    bazen insanları birbirleri için ne kadar çok şey ifade ettiklerini anlasınlar diye ayırır. Paul Coelho…

    YanıtlaSil
  2. evet, eylül bitti ama güz henüz bitmedi.
    "unutulmak, özgürlüktür biraz da" demişti biri...

    YanıtlaSil