yeşillenmek

kapıdan giriyorum

kucağında bir salkım siyah..

okşadıkça

yeşile dönüyor.

yerde uzun bir yaygı

desenleri yaşamdan.

ceylanlar ve geyikler...

ağaçlara değen bahar...

geçemiyorum

arada hayat,

yaşanmış,

bitememiş acı bir hayat.

okşuyor hala

salkım yeşilleniyor.

ellerim siyah,

arada küçücük hayat…

-buydu

ağzıma tıkadığın zaman

yerde-

yeşillenmek tatlı bir günahtı

renk değiştirmek...

tanrı bir günahın içine saklanarak

beni gözetliyor karanlıklardan

bir salkımdan belki de…

orada

yeşillenmeyi bekleyen

kalbimin vuruşları

utangaç...

-buydu

bir şamar gibi günümü susturan

her sabah doğudan…-

oradaydın

kucağında yalnızlık,

okşadıkça büyüyen.

şimdi

yıldızın gökte açtığı delik kapanıyor.

yeri bir karanlıkla dokunuyor.

uyumalıyım,

kurşun rüyalar için....

d..f..