siyah

siyahını sürdü yüzüme.
yalvardı soğuk sesiyle
"in yeryüzüne"

-kumruları titrerken duydum-

yanarken kader çizgilerim
uyandım.
avucumda sır

göğün mavi iğneleri
emiyor kanatlarımı,
İnemem.
acımak, yaşamaktır.

karnımda sabır...
karardı mavisi iç suyumun,
İnemem.
yeryüzü
düşük sancısıdır.

bir dilim yok,
siyah öksürüyorum.

siyah
denizin yarılmışlığı.

siyah
yunusun karanlığı.

siyah
kemirilmiş ufuk.

siyah
bir kış uğultusu,
rüzgarı koruk.

geçmişi uzaklıkta durulmuş,
uzakta ölüp
uzak toprağa karışmış.

-ben yakını hiç tanımadım-

ham rüzgar
kuyumda nar taneleri doğurup kaçmış.
bir hikayedir o
tünelin ilk ışığı,
beni geride saklayışı saçaklarından.

yalnızlık beni kuyuya dönüştüreceğinden
o gün öğretti bana
kendimle konuşmayı.
gözlerim burada yok.*

kına yaktı rüyama
yüzümde motifi zamanın.
keskin, ince, dalgın...
çıkmayacak.

Açlığım
Siyaha doymayan karanlık…
İnemem.

İnemem.
yeryüzü toprağı doyurmaz
kadim açlığımı.

d..f..

resim;* Darina Dancheva -rüya hakikat-