el ele, tek bir ruhla
bir yokuştan çoğalarak vardık tepeye.
orada bulduğumuz
o zehirli
o ham
o ifrit!..
tüm tanelerimize sindi.
sonra azalarak indik ovaya.
koparıp birbirimizden yüreklerimizi,
oyarak ruhlarımızı birbirimizden..
dağıldık, parçaladık, parçalandık.
ah nasıl acıdı kalan canımız,
nasıl yandık birbirimize bakarken, utançla!
saçıldık,
aklımız ve kalbimiz kaçtı bizden.
neydi bulduğumuz,
narı ağulayan
ve kemiren ruhunu?
neydi tanelere inen gazel?
bir nardık,
döküldük
saçıldık
ağlamak az gelir artık,
tanelerimiz sapsarı.
d..f..
resim: canan berber
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder